İlki; sadece yayımlanmış olan önemli kaynakları sıralanmalıdır. Yayımlanmamış verilere, basındaki makalelere, Kısa özet'lere, tezlere ve diğer ikincil malzemeye atıflar Kaynaklar'ı veya Atıf Yapılmış Literatür kısmını boşuna doldurmamalıdır. Böyle bir kaynak mutlaka gerekliyse, metne parantez içinde veya dipnotu olarak ilave edilebilir. ikincisi; metni sunmadan önce ve belki tekrar düzeltme sırasında her kaynağı, özgün yayının bütün kısımlarıyla kontrol edilmelidir.

KAYNAK TARZLARI

Dergiler, kaynakları ele alış biçimleri bakımından önemli ölçüde farklılıklar gösterirler. Bazı dergiler makalelerin başlıklarını basar, bazıları basmaz. Bazıları, giren sayfaların numaralarının yazılmasında ısrar ederken, bazıları sadece ilk sayfa numarasını basar. Bir araştırmacı, kaynakları bütünüyle yazar veya bilgisayar dosyasına bütün bilgiyi geçirir. Böylece daha sonra metni hazırlarken ihtiyaç duyulacak bütün bilgiye sahip olur. Düzeltmek, değiştirmek kolaylaşır.

Hemen hemen sonsuz sayıda kaynak gösterme biçimi olmasına karşın pek çok dergi, kaynakları üç genel şekilden birinde verir. Bunlar genellikle, "isim ve yıl", "alfabetik liste numarasıyla" ve "atıf sırasına" göre numarayla olmak üzere sınıflandırılır.

İSİM VE YIL SİSTEMİ

İsim ve yıl sistemi (çoğu zaman Harvard sistemi olarak anılır) uzun süre çok popüler olmuştur ve birçok dergide halen kullanılmaktadır. Büyük avantajı yazar için olan rahatlığıdır. Kaynaklar numarasız olarak verildiği için, kaynakların ilavesi veya çıkartılması daha kolaydır. Okuyucu için dezavantajı, bir cümle veya paragrafta kaynaklara çok sayıda atıf yapıldığı zaman ortaya çıkmaktadır. Okuyucu bazen, metine tekrar devam edebilmek için birkaç satır süren parantezli kaynakları atlamak zorunda kalır. İsim ve yıl sistemini kullanan birçok dergide "et al." kuralı vardır.

ALFABE - SAYI SİSTEMİ

Bu sistem, yani alfabetik sıralanmış kaynaklardan atıf yapma, isim ve yıl sisteminin modern şekilde değiştirilmişidir. Alfabetik liste, özellikle de uzun bir listeyse, yazarlar için hazırlaması ve okurlar için de kullanması kolaydır.

ATIF SIRASI SİSTEMİ

Atıf sırası sistemi, kaynakları (numarayla) makalede ortaya çıkış sırasına göre atıf yapma sistemidir. Bu sistem, okuyucular tarafından da çoğunlukla beğenilir. Zira istedikleri takdirde metin içinde önlerine çıktıkça 1-2-3 sıralamasıyla çabuk bir şekilde kaynak gösterebilirler. Her makalenin sadece birkaç kaynak gösterdiği, esasta not türü dergiler için faydalı bir sistemdir. Birçok kaynak gösteren uzun makaleler için atıf sırası sistemi pek iyi bir sistem değildir.

BAŞLIKLAR VE GİREN SAYFALAR

Makale başlıklarının kaynaklarda verilmesi konusunda yayınlanacak dergilerin tarzının izlenmesi gerekmektedir.

Giren sayfa kullanımı (ilk ve son sayfa numaraları) potansiyel kullanıcılar için bir sayfalık notları 50 sayfalık tarama makalelerinden ayırmayı kolaylaştırır.

DERGi KISALTMALARI

Dergi tarzları çok değişmesine karşın, kaynak atıflarının dergi kısaltmaları yönü standartlaştırıldı. önceden birçok dergi, dergi isimlerini kısaltırdı, fakat tek form yoktu. Bu değişik sistemler, yazarlar ve yayımcılar için problem yarattı. Şimdi esas olarak sadece bir sistem vardır ve üniformdur. "Journal" kelimesi daima "J." olarak kısaltılır.

METiNDE ATIF

Eğer bir kaynak atıf yapılmaya değerse, okuyucuya bunun nedeni söylenmelidir. Bazı yazarlar bütün atıfları cümlelerin sonuna koyma alışkanlığı içine girerler. Bu yanlıştır. Atıf cümlede ilgili olduğu yere koyulmalıdır.

Haber Kaynağı: NetYuvamCom