Akademik Çalışmalarda Etkin Görseller Nasıl Hazırlanır

Tablolaştırılmaması gereken veriler şekil haline sokulmamalıdır. Aslında grafikler, resim türünde tablolardır. Önemli nokta budur. Belli tipte verilerin, özellikle seyrek veya monoton olarak tekrar edilenlerin, tablo veya grafikte biraraya getirilmesine ihtiyaç yoktur. Gerçekler yine de aynıdır.

Verileri düzenli biçimde sunma yolu olarak tablolara çok benzedikleri için, belki grafiklerle (basım terminolojisinde çizgi diyagramlar denir) başlamamız gerekir. Birçok deneyin sonuçları tablo veya grafik olarak sunulabilir. Eğer veriler, ilginç bir resim oluşturarak, öne çıkan eğilimleri gösteriyorsa grafik kullanılmalıdır. Eğer sayılar sadece orada, kanıtta heyecan verici bir eğilim olmaksızın duruyorsa, tablonun yeterli olması gerekir.

Grafik hazırlamanın kolay yolu, veri noktalarını ve eğrileri çizmek, sonra rakamları ve apsis-ordinat isimlerini daktilo ile ilave etmektir. Fakat hiçbir iyi dergi böyle bir grafiği kabul etmeyecektir. Bunun nedeni ise daktilo ile yazılmış harfler, grafiklerin normal olarak maruz kaldıkları fotoğrafik küçültmede ayakta kalabilmek için çok küçüktürler. Dergilerin çoğu iki kolon formatına sahiptir ve grafiklerin çoğu da bir kolona uyacak şekilde boyutlandırılırlar. Harf seti veya transfer harfleri kullanıldığı zaman bile, niçin kullanıldığını hatırlamak önemlidir. Harflerin boyutu, baskı işleminde ortaya çıkabilecek fotoğrafik indirgemeye dayandırılmalıdır. Bu faktör, iki veya daha fazla grafiği tek bir görsel malzemede birleştiriyorsanız özellikle önemlidir.

SEMBOLLER VE ALT YAZILAR  

Grafiğin kendisinde yer varsa, bu alanı semboller için anahtar vermekte kullanılmalıdır. Eğer semboller şekil alt yazısında tanımlanması zorunlu ise sadece standart kabul edilen ve birçok dizgi sisteminde bulunabilen semboller kullanılmalıdır. 

Fotoğraflarınızın kalitesi ne olursa olsun, okunaklı basılması istenir. Aşırı küçültme ile ayrıntıların kaybolabileceğinden korkuluyorsa, çoğu zaman, fotoğrafların marjlarına “kes (crop)” işaretleri koymak gerekir. Fotoğrafın tümüne nadiren ihtiyaç vardır. Bu nedenle, önemli kısmı çerçeveye alınmalıdır. Genişliği, derginin kolon veya sayfa genişliğine göre çercevelenebilirse özellikle faydalı olur.

Özel ilgi çekici yönlerini büyütemezseniz fotoğraflar üzerine harf veya oklar ilave etmek düşünülebilir. Böylece, anlamlı bir alt yazıyı kurma kolaylaşırken, okuyucunun dikkatini önemli noktalara çekilebilirsiniz. Daima, fotoğrafın üstü diye düşünülen yer “üst” olarak işaretlenmelidir. Tablolarda her görsel malzeme için, tercih edilen yeri belirtmek iyi fikirdir. 

Birçok laboratuarın renkli fotoğraf üretme donanımı olmasına karşın, bunlar dergilerde nadiren basılırlar. Maliyet bunu bazen imkansız kılar. Bazı dergiler, eğer editör özel bir olayı göstermede rengin gerekliliğini kabul ederse ve eğer yazar ilave maliyeti kısmen veya tamamen ödeyebilirse, renkli görsel malzemeyi basacaktır. Bu nedenle laboratuar fotoğraflarınızın, normal olarak siyah beyaz olması gerekir.